Hades'in Evi: Herşey

  Baştan söyleyeyim, spoiler vermeyeceğim. Eğer çok kötü kalpli olsaydım, en önemli ve heyecanlı kısımları yazmış olurdum. En azından bu konuda bana güvenebilirsiniz. Diğer konulardaysa, en ufak fikrim yok.
  Kitabı dün aldım. Eğer bulamayan varsa İzmir Agora'da bulunuyor, koşunuz (isterseniz otomobil ve toplu taşıma araçları da tercih edebilirsiniz) ve alınız. Dün erken yattığım için kitabı bugün bitirdim. Ve içimde 2014'e kadar dolmayacak bir boşluk oluştu.

  Başlamadan bu ve bu yazılarımdan ufak tefek bilgiler edinebilirsiniz.
Öncelikle, dün kafayı yemiş olduğumu belirteyim. Kitabı alma fikri beynimde büyük çaplı panik ataklar yarattı. "Bugün kitabı alacağım ve..." (Koşarak ve ellerini sallayarak dans eder ve bağırır) "...OKUMAYA BAŞLAYACAĞIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIM!" bu tip şeyler de sık yaşanmaz. Neyse, kitaba dönelim.
  Başlamadan bütün hazırlıklarımı yaptım. Sihirbaz'ın şu yazısında belirtilen talimatlar yani. Sonra da okumaya başladım. Kitabın devamı da o şekilde gitsin die ilk bölümde gülümseyerek başladım. Ama devamı çok da o şekilde gitmedi. En sevdiğim sahneler Percabeth sahneleriydi elbette :') Diğer kısımlar da çok hoştu ama o kısımlardan çok daha zevk aldım. Dünyada okuduğum/izlediğim hiçbir yerde bu kadar muhteşem bir çift olmadığını savunuyorum. Birlikte o kadar doğal, o kadar harikalar ki... Tamam, iyiyim.
  Tartarus sahneleri insanın bütün duygularını zorluyor diyebilirim. Çok fazla bilgi vermeyeceğim fakat okuduğunuz zaman anlayabilirsiniz. Ayrıca kitap 7 melezin ağzından yazılmış ve hepsinin önünde zor sınavlar ve problemler var. Ama 2. Argo'da bir başka ziyaretçi daha var. Onun ağzından yazılmasa da, Nico kendi problemleriyle yüzleşiyor. Aslında ben Nico'yu severim. Bu belki Hades kanı taşıdığımdandır. Ama bu kitapta kendinden insanları uzaklaştırmak istermiş havası var. Ve büyük de bir sırrı, gerçekten şaşıracağınıza garanti verebilirim.
  Buraya gelecek yıl çıkacak son kitabın adını yazıp yazmamayı çok düşündüm; zaten kimse okumuyor, yazsam de fark eder ki? Ama içimdeki son umut kırıntısı itiraz etti. Bende bakmak isteyen olursa diye, http://n1310.hizliresim.com/1g/f/tjs24.png adresini hizmetinize sunuyorum.
  Rick, bizi kitapta her zamanki gibi güldürüyor. Gerçekten, bu adamın esprilerini çok seviyorum. Çok fazla yok ama bazıları gerçekten çok güzel, insanın gerginliğini alıyor. Ve kitabın başındaki yazıyı da iletmek istiyorum, bir not.

                                                             Muhteşem okurlarıma:
                                              Bir önceki kitabımın sonu için özür dilerim.
                                         Şey, şimdi düşündüm de,vazgeçtim, özür dilemiyorum.
                                                                   HAHAHAHA
                                               Ama cidden, sizleri çok seviyorum.

  Tamam bazen çok gıcık olabilir ama bu adamı seviyorum ya :D Son olarak melezlere gelirsek söylemek istediğim 2 şey var:
1- Jason ve Percy karşılaştırılamaz bile. Yani 5 kitap onun dilinden okuduk, ne yaptığına şahit olduk. Jason mükemmel gibi görünüyor olabilir ama Percy'nin içtenliğiyle karşılaştırılabileceğini ciddi ciddi düşünebilen kaç kişi var? Tabii ki Jason da çok güçlü ve iyi bir melez ama karşılaştırmaya kalkmak bile saçma bence.
2-Frank. Şu çocuğa adam akıllı ısınamadım. Uğraşmadım değil, ama beni kendine hiç yaklaştıramadı işte. Davranış tarzı, düşünüş tarzı, hatta insanlara nasıl baktığı. Yani onun ölmesini istemiyorum ama birisinin ölmesi zorunluysa, çıkış yolu yoksa onu kurban ederim. Aslında bu kadar cani değilim ama.

  Ve son olarak kitapta çıkan karakterler arasında en çok dikkatimi çeken: Kalipso. Geçen sefer onu nazik ve sevimli hatırlıyordum fakat bu defa öfkeli çıkacak. Ayrıca bir kısımda ondan nefret de etmeniz mümkün. Bencil karı!

Hepinize iyi okumalar diliyorum. Ve böyle bir seriyi sevmeyen birileri varsa: Tartarus'un en karanlık yerini boylasınlar. Bol şans melezler!